Liść
Liść (folium):
o Składowa część pędu
o Spłaszczony
o Zbudowany z:
§ Blaszki liściowej
§ Zwykle ogonka
o Przyjęły czynność transpiracji i fotosyntezy
o W rozwoju morfologicznym jest młodszy od łodygi
o U większości płaskie o dużej powierzchni – maksymalne wykorzystanie światła i pobierania CO2, przy fotosyntezie
o Rozmieszczenie liści na łodydze – bez wzajemnego zacieniania. Powstaje mozaika liściowa, w której liście ustawiają się prostopadle do promieni słonecznych
o Mozaice liściowej sprzyja również rodzaj ulistnienia i odpowiedni typ rozgałęzień pędów
o Różnice w budowie liści:
§ Liście kserofitów (rośliny w środowisku suchym) są drobne, często mają postać łusek lub szpilek
§ Liście higrofitów (rośliny w środowisku wilgotnym, ciemnym)
§ Liście sukulentów (rośliny soczyste, mające w liściach lub łodygach tkankę wodną), np. kaktusy
Rozwój i znaczenie liści
o Liście powstają z tkanki twórczej stożka wzrostu pędu
o Z zewnętrznych warstw komórek tworzą się fałdy boczne – wzgórki pierwotne
o Im niżej są stożki pierwotne, tym stają się większe i stopniowo zamieniają się w zaczątki liści
o Między zaczątkami liści znajdują się pączki boczne
o Zaczątek liścia różnicuje się na:
§ Blaszkę liściową
§ Ogonek – powstaje po rozwinięciu się blaszki liściowej w procesie wzrostu wstawowego. Grubienie ogonka
§ Niekiedy przylistki
o Liść ma wzrost ograniczony – rośnie wierzchołkiem, a następnie jego strefa wzrostu jest w jego podstawie
o Ogonek:
§ powstaje po rozwinięciu się blaszki liściowej w procesie wzrostu wstawowego
§ Grubienie ogonka zachodzi dzięki wzrostowi komórek tkanki miękiszowej
o Funkcje liścia:
§ Fotosynteza
§ Gromadzenie H2O i substancji zapasowych
o U roślin wodnych na liściach są hydropaty – specjalne otwory, które służą do pobierania substancji mineralnych z H2O droga absorpcji.
Morfologia liści:
o Są plastyczne
o W pewnym stopniu mogą zmieniać swój kształt i budowę pod wpływem warunków zewnętrznych ( światło, wilgoć, ruch)
o Heterofilia – różne liście występują w różnych strefach łodygi. Dzwonek okrągłolistny Campanula rotundifolia – ma liście odziomkowe okrągłe, a łodygowe lancetowate
o Rodzaje liści:
§ Właściwe
§ Łuskowate
§ Przykwiatowe
§ Liście właściwe:
· Zielone, różnie wykształcone, pojedyncze lub złożone
· Główny organ asymilacyjny
· Ich rola stanowi ważną cechę diagnostyczną w systematyce roślin
· Najczęściej mają budowę grzbietobrzuszną – częśc grzbietowa jest ciemniejsza niż brzuszna
· Niekiedy obie powierzchnie blaszki są jednakowo wykształcone i zabarwione
§ Liście łuskowate:
· Brak ogonka
· Zielonkawe lub bezbarwne, drobne
· Występuje w dolnych częściach łodyg, pędach podziemnych (cebula) i pączkach
§ Liście przykwiatowe:
· Niekiedy bezbarwne
· Towarzyszą kwiatom
· Występują na szczytach pędów
· Pełnią funkcję ochronną
· W zależności od położenia na łodydze dzielimy je na:
o Przysadki (przykwiatki) – pod kwiatami
o Podsadki – pod kwiatostanami
o Podkwiatki – na szypułkach kwiatowych
o
Budowa morfologiczna liści:
o Budowa liścia właściwego:
§ Ogonek właściwy petiolus
§ Blaszka liściowa lamina
§ Niekiedy pochwa liściowa vagina , która obejmuje łodygę
§ U podstawy liści mogą występować przylistki stipulae
o Przylistki:
§ Różnie wykształcone wyrostki lub drobne listki
§ Występują parami
§ Mogą być trwałe (Róża) lub odpadają (buk)
§ Mogą przekształcać się w ciernie (Robina) lub, jak w rodzinie Rdestowatych Polygonaceae zrastają się w łuskowatą gatkę, czyli tutkę (orchea)
o Liście ogonkowe:
§ Mają ogonek, który mocuje blaszkę liściową na łodydze
§ Liść jest oskrzydlony, kiedy blaszka zbiega po ogonku
§ Liściak phyllodium , kiedy ogonek liściowy jest spłaszczony w postaci blaszki, pełni funkcję asymilacyjną
§ Gałęziaki phyllocladia , kiedy całe pędy przypominają liście.
o Liście siedzące:
§ Brak ogonka liściowego
§ Mogą:
· Obejmować łodygę (dziewanna)
· Być przyrośnięte do łodygi (wiciokrzew przewiercień)
· Zrastać się z nasadami (mydlnica)
o Liście pochwowate:
§ Występują u traw
§ Ich dolna częśc tworzy pochwę, która obejmuje łodygę
§ Górna część rozszerza się w blaszkę liściową
§ Języczek lingula występuje na granicy blaszki i pochwy w postaci drobnego, błoniastego wyrostka lub szczecinek
o Liście pojedyncze (proste):
§ Mają jedną blaszkę liściową
o Liście złożone:
§ Mają kilka blaszek liściowych (listków)
§ Blaszki liściowe są zwykle krótkoogonkowe i pozwalają się swobodnie odrywać, a na jesień swobodnie opadających
§ Mogą być:
· Dłoniastozłożone:
o trójlistkowe (koniczyna)
o pięciolistkowe (pięciornik)
o siedmiolistkowe (kasztanowiec)
· Pierzastozłożone:
o Nieparzystopierzaste (robinia)
o parzystopierzaste (karagana)
o Blaszka liściowa:
§ Kształt blaszki:
· Szpilkowaty, równowąski, lancetowaty, łopatkowaty, jajowaty, eliptyczny, klinowaty, nerkowaty i inne
§ Nasada liścia:
· Zaokrąglona, sercowata, klinowata, strzałkowata (kąt ostry), oszczepowata (kąt rozwarty)
§ Szczyt liścia:
· Wycięty, ucięty, tępy, zaokrąglony, zaostrzony, ostry, szczeciniasty
§ Brzeg liścia:
· Falisty, piłkowany, ząbkowany, podwójnie ząbkowany, karbowany, podwójnie karbowany, orzęsiony, falisty, całobrzegi i inne
§ Wcięcie liścia:
· Dłoniaste
· Pierzaste
· W zależności od głębokości:
o Wrębne – wcięcia do ¼ szerokości blaszki (dąb)
o Klapowane – wcięcia do 1/2 szerokości blaszki (klon)
o Dzielne – wcięcia do 2/3 szerokości blaszki (mniszek)
o Sieczne – wcięcia sięgają do nerwu głównego (glistnik)
§ Unerwienie:
· Równoległe – rośliny 1 – liścienne
· Pierzaste – rośliny 2 – liścienne
Rośliny 1 - liścienne |
Rośliny 2 - liścienne |
Blaszka liściowa z reguły całobrzega |
Blaszka liściowa całobrzega lub powycinana |
Unerwienie równoległe lub łukowate |
Unerwienie pierzaste lub dłoniaste |
Włoski występują rzadko |
Włoski dość liczne |
Aparaty szparkowe mniej liczne i duże |
Aparaty szparkowe liczne i małe |
Komórki skórki prostokątne |
Komórki skórki falistozatokowe |
Miękisz zwarty, o niewyraźnym zróżnicowaniu |
Miękisz palisadowy i gąbczasty |
Wiązki przewodzące wąskie, często otoczone pochwą sklerenchymatyczną |
Wiązki przewodzące szerokie, otoczone pochwą mękiszową |
Ulistnienie phyllotaxis:
o Ustawienie liści na łodydze
o Różyczkowate
o Skrętoległe (naprzemianległe)
o Okółkowe
o Liście wyrastają z węzłów nodi
o Między węzłami znajdują się międzywęźla internodia
1. Ulistnienie różyczkowate:
o Liście w części przyziemnej są ułożone w różyczkę
o Rośliny zielne (pierwiosnek)
o Niekiedy występuje z innym rodzajem ulistnienia (tasznik)
2. Ulistnienie skrętoległe (naprzemianległe):
o Na danym poziomie z węzła wyrasta tylko jeden liść, a linia poprowadzona od nasady jednego do drugiego liścia przebiega spiralnie na łodydze
3. Ulistnienie naprzeciwległe:
o 2 liście sa na tym samym węźle, naprzeciwsiebie
o Rodzina Wargowe Lamiaceae
4. Ulistnienie okółkowe:
o 3 lub więcej liści wyrasta z tego samego węzła, tworząc okółek liściowy
o Jałowiec
5. Ulistnienie pozornie okółkowe:
o Oprócz 2 liście naprzeciwległych wyrastają podobne do nich przylistki
o W kątach liści są zwykle pączki lub pędy boczne, a bak ich w kątach przylistków
o Rodzina Marzanowate Rubiaceae
Budowa anatomiczne liści:
o Blaszka wyrośniętego liścia składa się z tkanki stałej pierwotnej. Wyróżniamy w niej:
§ Skórkę
§ Śródliście
§ unerwienie
o U większości występuje ogonek liściowy – może stanowić ważną cechę diagnostyczną
o Skórka (epiderma):
§ Dolna i górna strona liścia
§ Pojedyncza warstwa lub kilka rzędów komórek
§ Typowa tkanka ochronna
§ Epiderma liści lądowych pokryta jest naskórkiem (kutykulą), która silnie rozwija się u roślin miejscach słonecznych
§ Zwykle brak chloroplastów
§ Z niej wyrastają włoski okrywające i wydzielnicze
§ Obecne aparaty szparkowe:
· Liść amfistomatyczny – aparaty w skórce dolnej i górnej
· Liść hipostomatyczny – aparaty w skórce dolnej
· Liść epistomatyczny – aparaty w skórce górnej
§ Skórka liści rozwijających się w H2O:
· Nie pełni funkcji ochronnej
· Obecne komórki cienkościenne
· Brak kutykuli
§ Skórka liści roślin lądowych:
· Obecne chloroplasty, tak jak w miękiszu zieleniowym
· U liści pływających kutykula i szparki są na górnej stronie blaszki liściowej (liście epistomatyczny)
§ Higrofity (rośliny z miejsc wilgotnych) maja szparki na wzniesieniach skórki
§ Kserofity:
· Grubienie kutykuli
· Powstawanie warstwy woskowej
· Silne owłosienie
· Zmniejszenie się liczby szparek lub zlokalizowanie ich w zagłębieniach skórki
§ Tkanki wzmacniające:
· Pod skórką jest kolenchyma
· Wśród miękiszu są komórki idioblastyczne sklerenchymy
· W pochwie wiązkowej są włókna
· Tkanki mechaniczne wzmacniają komórki skórki, miękiszu oraz wiązki przewodzące, przez co pełnią funkcje ochronne dla liścia
o Śródliście (mezofil):
§ Tkanka dość zwarta między skórką dolna i górną
§ Buduje go:
· Miękisz zieleniowy (chlorenchyma) wypełniony chloroplastami
§ U mchów (płonnik) miękisz zbudowany jest z jednej warstwy komórek. Warstwa ta asymiluje i odprowadza asymilaty do innych tkanek
§ U moczarki kanadyjskiej Elodea canadensis miękisz zieleniowy w liściach jest dwurzędowy
§ U innych roślin zazwyczaj kilkuwarstwowy
§ Na przekroju poprzecznym są:
· Miękisz palisadowy
· Miękisz gąbczasty
§ Miękisz palisadowy:
· Górna warstwa mezofilu
· 1 lub kilka rzędów wydłużonych komórek, ustawionych prostopadle do powierzchni liścia (to ma wpływ na szybkie odprowadzanie asymilatów w głąb liścia), zwykle rozdzieloną na nerwie głównym
· Komórki cienkościenne, obecne przestwory międzykomórkowe
· Liczne chloroplasty ¾ całego liścia, od których zależy silne zabarwienie górnej strony liścia. W nim też przebiega najintensywniej fotosynteza
· Ruch materiału zasymilowanego skierowany jest dośrodkowo
· Stopień nasłonecznienia ma duży wpływ na formowanie się mezofilu – liście w słońcu mają silniej rozwinięty miękisz palisadowy niż w cieniu
§ Miękisz gąbczasty:
· Dolna warstwa śródliścia
· Cienkościenne i owalne komórki o dużych przestworach międzykomórkowych
· Obecne chloroplasty ¼ liścia – dolna storna liścia ma słabsze zabarwienie
· Funkcje:
o Fotosynteza
o Wymiana gazowa (duże przestwory międzykomórkowe, liczne szparki)
o Transpiracja – usuwanie nadmiaru pobranej H2O
· Do niego przenikają gazy i roztwory wodne soli mineralnych, które przekazywane są miękiszu palisadowemu, gdzie zachodzą spotęgowane procesy fotosyntezy. Wytworzone asymilat wędrują do wiązek przewodzących w liściu
· Na granicy miękiszu palisadowego i gąbczastego są specjalne komórki kształtu lejkowatego – komórki odprowadzające (zlewki). Stanowią one zbiorniki pośredniczące pomiędzy obiema warstwami miękiszu zieleniowego
§ Rodzaje liści:
· Liść bifacjalny (grzbietobrzuszny)– po jednej stornie miękisz palisadowy a pod drugiej gąbczasty
· Liść izolateralny (jednakostronny) – miękisz palisadowy po obydwu stronach blaszki liściowej, a miękisz gąbczasty jest w mezofilu
· Liść unifacjalny (jednakopowierzchniowy) – słabo zróżnicowany miękisz. Liście kształtu okrągłego (cebula), rzadziej płaskie (kosaciec)
· Liść rośliny iglastej – unifacjalny (jednakopowierzchniowy), zbudowany z miękiszu wieloramiennego (większa powierzchnia asymilacyjna). Na obwodzie liścia zgrubiała epiderma, a pod nią warstwa sklerenchymatyczna hipodermy. W miękiszu zieleniowym są przewody żywicowe. Wewnętrzna endoderma zwartym pierścieniem otacza tkankę transfuzyjną: 2 otwarte wiązki przewodzące (obecność miazgi).
o Unerwienie:
§ W nerwach liścia przebiegają wiązki sitowo – naczyniowe, łączące się z wiązkami przewodzącymi łodygi
§ Nerw główny może zawierać 1 lub więcej wiązek przewodzących
§ Odcinki liścia między nerwami są wolne od wiązek (intervenia)
§ Od nerwu głównego odchodzą nerwy boczne i tworzą odgałęzienia dalszych rzędów
§ Nerwy boczne mają delikatną budowę i zawierają pojedyncze wiązki sitowo – naczyniowe
§ Wiązka przewodząca w nerwie zawiera (wiązki kolateralne zamknięte):
· Część sitową (Floem): rurki sitowe, położona pod spodnią stroną liścia
· Część naczyniowa (ksylem): cewki, położona po stronie górnej liścia
§ Rozgałęziające się nerwy przechodzą w coraz cieńsze wiązki przewodzące, a ich końcowe odcinki mają często jeden rząd spiralnych cewek
§ Rurki sitowe kończą się w mezofilu wcześniej niż elementy ksylemu
§ Wiązki przewodzące liści często są otoczone pochwą miękiszową (bez chloroplastów. Łączy tkanki przewodzące z miękiszem zieleniowym)
§ U roślin 1 – liściennych wiązki przewodzące są otoczone zazwyczaj pochwą utworzoną z włókien sklerenchymatycznych
o Ogonek liściowy:
§ Wewnątrz są wiązki przewodzące ułożone kolisto lub łukowato, z reguły zamknięte
§ Od strony obwodowej (dolej) są zbudowane z floemu, a od strony środkowej (górnej) z ksylemu
§ Budowa morfologiczno – anatomiczna ogonka jest cechą diagnostyczną
Wiek i opadanie liści
o U większości roślin zielnych (byliny) liście nie odpadają, lecz obumierają z nadziemnymi częściami roślin
o Drzewa i krzewy zrzucają liście na zimę w tym roku, w którymi je wytworzyły
o Mechanizm odpadania liści:
§ Pod koniec okresy wegetacyjnego (jesień) w poprzek nasady ogonka liściowego przy łodydze tworzy się warstwa korka, ale liść nadal jest zaopatrywany z H2O
§ Równolegle do warstwy korkowej tworzy się druga warstwa rozluźniająca, wytworzona z ześluzowacenia blaszek środkowych
§ Po odcięciu pasma wiązek przewodzących liść traci swoją żywotność
o Gdy liść opadnie pod wpływem wiatru lub mrozu, występujący w warstwie rozluźniającej śluz zatyka otwory wiązek przewodzących, a korek zabezpiecza powstałą na łodydze bliznę
o Liście przed odpadnięciem żółkną i czerwienieją, gdyż chlorofil ulega rozkładowi, a karotenoidy, które są trwalsze, pozostają w liściach. Brunatnienie liście powoduje tworzenie się wtórnych produktów rozpadu barwników roślinnych
o Rozkładająca się ściółka (z odpadniętymi liśćmi) służy jako nawóz organiczny i mineralny, stanowi także podłoże do rozwoju bakterii i grzybów, ochrania nasiona i korzenie przed wymarznięcie.
o Do roślin zimozielonych należą niektóre krzewy i krzewinki (barwinek ,wrzos) i drzewa iglaste (bez modrzewia). Liście tych drzew odpadają stopniowo, a trwałość, np. liści sosny wynosi 3 – 5 lat, jodły 3 – 10 lat
W krajach podzwrotnikowych do drzew wiecznie zielonych należą palmy oraz liczne gatunki roślin drzewiastych (wawrzyn). Wiele drzew w tym klimacie zrzuca liście wraz z nastaniem okresu suszy.